Կարդա՛ Ղ. Աղայանի ,,Մանկական աշխարհայացք կամ Լույս ու մութ աշխարհները,, հեքիաթի երկրորդ մասը
Գրավոր մեկնաբանեք հատվածները.
Ա. Առաջ Մութ աշխարհն էլ է եղել մեզանից մոտիկ,– ասում էր Գյուլնազ տատը։– Պատահել է, որ աղջկերքն իլիկ մանելիս՝ հանկարծ թելը կտրվել է, և իլիկը մի հորի միջով ընկել է Մութ աշխարհը։ Եթե իլիկ մանող աղջիկը մի բարի աղջիկ է եղել, Ներքի աշխարհի բարի պառավները նրա իլիկը վեր նետելով՝ ետ են դարձրել նրան։ Բայց հիմա Ներքի աշխարհն էլ է հեռացել մեզանից»։
Մի ժամական մեզինց հեռու եղել է մի Մութ աշխարհ, պատմում էԳյուլազ տատը:Եղել էր,որ աղջիկները իլիկ մանելուց թելը պոկվել էր և ընկել Մութ աշխարհ:Աղջիկը բարի էր և այդ պատճառով այնտեղի բարի պառավները նրան հետ տվեցին թելը:Բայց հիմա ներքին աշխարհը չկա:
Բ. Առաջ Մութ աշխարհն էլ է եղել մեզանից մոտիկ,– ասում էր Գյուլնազ տատը։– Պատահել է, որ աղջկերքն իլիկ մանելիս՝ հանկարծ թելը կտրվել է, և իլիկը մի հորի միջով ընկել է Մութ աշխարհը։ Եթե իլիկ մանող աղջիկը մի բարի աղջիկ է եղել, Ներքի աշխարհի բարի պառավները նրա իլիկը վեր նետելով՝ ետ են դարձրել նրան։ Բայց հիմա Ներքի աշխարհն էլ է հեռացել մեզանից»։
Գ.«Հին ժամանակներում, ճշմարիտ է, Ներքի և Վերին աշխարհների մեջ սերտ հարաբերություն է եղել, բայց հետո մեր մեղքիցն է եղել, թե պատահմամբ՝ մեր աշխարհը ցածրացել է, առաջ՝ քիչ, և հետո՝ շատ։ Լսած ենք, որ մեր հեռացած ժամանակն էլ մի սանդուղք է եղել, և այդ սանդուղքով արդար մարդիկը վեր բարձրանալիս և վայր իջնելիս են եղել, բայց հիմա այդ սանդուղքն աներևութացել է, էլ չի երևում…»:
Այդ ժամանակ Ներքին և Վերին աշխարհների մեջ ամուր հարաբերություներ է եղել,բայց հետո մեր մեղքից մեր աշխարհը ցածրացել է առաջ և հետո շատ :Լսել ենք,որ աստիճան է եղել և այդ աստիճանով արդար մարդիկ բարձրանալիս և իջնելիս են եղել, բայց հիմա այդ աստիճան անհետացել է։
Դավիթ Խուդոյան 